Historia kościoła

Pierwsza wzmianka historyczna dotycząca kościoła w Zachowicach pochodzi z 1217 r. Wieś wraz z kościołem została przekazana w testamencie Zachariasza, syna Artwiga (najprawdopodobniej założyciel wsi) biskupowi Wawrzyńcowi i biskupstwu wrocławskiemu, ów dokument został potwierdzony przez Henryka Brodatego. Kolejne informacje o kościele pojawiają się w 1335 r. w rejestrze dziesięcin nuncjusza Gallharda.

Jednak kościół, który przetrwał do dnia dzisiejszego został zbudowany w 1514 r., dowodem na to jest fak że jeszcze pod koniec XIX w. istniała data nad portalem zachodnim. Kościół orientowany, wzniesiony został w centralnej części wsi. Już w 6 roku po jego wybudowaniu, tj. ok. 1520 r., przeszedł w ręce protestantów, z racji szerzącej się na terenie Śląska, który w tym czasie należał do państwa czeskiego, reformacji. Kościół został rekatolizowany dopiero w 1653r. W latach 1677-1679 została przeprowadzona wizytacja kościelna, dzięki czemu posiadamy informacje dotyczące ówczesnego wyglądu świątyni. Według dokumentów z wizytacji, kościół opisany jest jako murowany, z szeroką nawą, prosto zakończonym chórem i drewnianą wieżą. Następna wizytacja z 1723 r. dodatkowo wymienia kaplicę pod wezwaniem Trzech Króli, która została dostawiona od południa. Najprawdopodobniej kaplica ta powstała ok. 1700 r. Wtedy także zbudowano loże kolatorskie nad zakrystią i kruchtę od strony południowej. Wizytacja z 1723r. wykazała, że kościół jest w stanie ruiny i dlatego ok. 1730 był remontowany, a także barokizowany.

W latach 1891-1892 kościół został przebudowany. Rozebrano drewnianą wieże i zastąpiono ją wieżą murowaną od zachodu, rozebrano także kruchtę południową. Kościół wzbogacono o kaplice dobudowaną przy południowej ścianie prezbiterium i kostnice od północy.

Teren kościoła otoczony jest murem z cegły. Podczas remontu pod koniec XIX w. rozebrano stary, cmentarny mur i wykorzystując stary materiał ponownie go wymurowano.

Od wewnętrznej strony muru od północy i wschodu znajdują się renesansowe płyty nagrobne z lat 1578-1612 rodziny von Seidlitz, której korzenie sięgają średniowiecznego rodu Siedliczów.

Natomiast przy murze od strony południowej jest grota z posągiem NMP – prawdopodobnie ludowym.

Na terenie dawnego cmentarza, który znajdował się wokół kościoła, jest rzeźba "Chrystus Zmartwychwstały" wykonana w stylu barokowym, pochodząca najprawdopodobniej z połowy XVIII w.